Drukte in de lente


Anders dan voorgaan de jaren is er weinig door mij gechanneld. Er zijn geen echt aanwijsbare redenen voor dat dit zo plots gestopt is, ik heb het gewoon heel druk en mijn lieve vrienden van boven accepteren het, al vinden ze het wel jammer lieten ze mij kort geleden weten. Maar mijn leven hier op aarde heeft ook zo af en toe mijn tijd nodig. Zo heb ik sinds Januari een moestuin die veel van mijn tijd opslokt zoals je begrijpt. Daarnaast is mijn praktijk hier veel drukker geworden dan ik had kunnen dromen. En ik vind dat zalig! Maar geeft me wel veel minder de rust en de tijd om te channelen met mijn lieve gidsen/vrienden. En ik kan jullie wel vertellen, channelen is altijd heel fijn, zo vol liefde en aandacht voor elkaar, de mooie teksten die ze me doorgeven, ik geniet er altijd van.

Het zal zo de fase zijn waarin ik nu zit, dat ik wat meer hands-on met de praktijk bezig ben en met leven en wat minder met zweven (zo anderen het nog wel eens willen noemen). Misschien is het een overgangsfase, zo eentje waar je af en toe door heen moet en er weer nieuwe dingen op je pad komen, of de bestaande situaties nieuwe kansen geven, of je nog dieper in de situatie brengen, zodat je kunt groeien.

Natuurlijk spreek ik mijn gidsen wel dagelijks, maar dat is toch anders dan het schrijven met hen. Je kunt het niet nalezen en het niet meer terug kijken na een tijdje. Gedachten in je hoofd hebben soms de neiging om te vervliegen in het niets. En juist daarom is schrijven soms zo mooi. Als jullie zo goed lezen, zien jullie dus dat ik het zelf ook wel een beetje mis. Ik weet wel zeker dat het terug gaat komen, op een moment dat ik er meer tijd en ruimte voor heb, of deze fase is afgerond en ik weer verder kan met de dingen die ik ook leuk vindt. Mogelijk ook dat dit in de herfst pas zal zijn, als de moestuintijd een beetje afloopt en er wat meer rust komt in het leven. Logisch toch? We gaan allemaal mee met de cyclus van de jaargetijden in het leven, en met een tuin kom je daar des  te harder mee in aanraking. Het maakt je weer met de aarde verbonden, en dat ben ik ook, ik ben weer meer geaard, en meer verbonden met het leven hier.

Het is prachtig!